Atatürk ve Harf Devrimi - M. Şakir ÜLKÜTAŞIR

Türk devriminin Tanzimat'tanl ve hatta biraz daha önceki devirlerden beri hazırlanan düşünce ve uygarlık temelleri hemen hemen Cumhuriyetle birlikte, bir bütün olarak uygulama alanına konuldu. 1926 yılında bütün ana kanunların Avrupa hukuk sistemine göre yenileştirilmeşinden sonra, sıra yazı (harf) ve dil işlerini ele almağa gelmişti. Bu konu üzerinde, basında, bazı düşünceler de ileri sürülmeğe başlanmıştı. Türkçeye kendi yapısı içinde ulusal rengini vermek, eğemenliğini kazandırmak zorunlu ve gerekli idi; Cumhuriyet Türkiyesi, dil devrimine II. Meşrutiyet devrinin bir türlü gerçekleştiremediği Alfabe devrimi, yani Latin aslından gelen yeni Türk harflerini kabul ve uygulamakla işe başlamış oldu.

Yüzyıllardan beri kullandığımız Arap alfabesi, ancak bu dilin kendi özelliklerine göre kurulmuş olup, Türk fonetiğine hiç uymayan bir yazı sistemiydi. Bu alfabe, kuruluşu bambaşka olan Türkçenin ses varlıklarım doğru ve tam gösterecek zengin bir araç olamamıştı. Yazımının en önemli yönü, sözcükle ünlülerin (sesli) gösterilmesi idi; Arap alfabesiyle böyle bir yazım sağlanamıyordu.