Başucumda Müzik - Kürşat Başar

Başucumda müzik olmadan uyuyamam. Çocukluğumdan beri. En azından şu küçük müzik kutusundan gelen o es- ki aşk şarkısı mutlaka çalar, beni çok uzak günlerin unutulmaz resimlerine taşır. İnsan belleği ne tuhaf! O resimler sanki birden canlanır, renkleri yeniden seçilir, bozulmuş bir zaman makinasına girmiş gibi yıllar içinde sizi oradan oraya savurur. Görüntülerle zamanlar birbirine karışır. Hangi kokunun hangi anıya ait olduğunu bilemez insan. Yalnızca belki de kendiliğinden, hangisinin onun İçin değerli olduğunu bilir ve kimi zaman belleğin o karmaşık düzeneğinde savrulurken, görüntüler sanki hızla giden bir trenin camlarından geçermiş gibi akarken, içlerinden biri kısacık bir an için parıldar ve o an'a, o resme, o, yaşandığı zaman farkına bile varılmamış biricik duyguya dönmeyi dünyada hiç bir şeyi istemediğiniz kadar çok istersiniz. Bazı insanların evi yoktur. Hayatım oradan oraya taşınmakla, geçici yerleşilen evlerde, otel odalarında, misafirhanelerde, yollarda geçti. Şimdi dünyanın bambaşka köşelerindeki o evleri pek hatırlamıyorum. Hatırlamak güzeldir derler. Hayır, değildir.