İzmir büyücüleri - mara meimaridi

Egina Adası, 1988, Haç Bayramı'nın bir gün öncesi.

• 100 yıl son "Bazı şeyleri de at be anne yoksa burayı pireler saracak." Merdiven altındaki küçük deponun kuytularına doğru İlerlerken, eski tahta döşemeler yerlerinden oynayarak gıcırdadılar.
• "Bana İyilik yap da kendi evinle İlgilen! Benim eşyama da karışma; onları İstiyorum.
• Örümcek ağlarının arasından altı delik bir leğen çıktı.
• "Bunu neden saklıyorsun?”
• "O dedenin lazımlığı."
• "Dedem öleli yirmi yıl oluyor anne! ”
• Daha diplere doğru İlerledim.
• "Bulamıyorum.
• "Bulursun. Oraya, içeriye koymuştum. Sol tarafa bak." "Nasıl bir şey olduğunu hatırlıyor musun?”
• "Bildiğin sandık işte."
• Görünürde sandık falan yoktu.
• "Yoksa burada gizli bir depo daha mı var? Kesin vardır! "Ben ölünce İstediğini yapar, hepsini atıp kurtulursun. Ama yaşadığım sürece olmaz.
• "Ama sen ölmezsin ki anne. Bu eski püskü şeylerin bekçili- ğini yapmak için hortlarsın.
• İşte gördüm. Burada, arkada!”